„Zachar Berkut” Iwan Franko

Książka w twardej okładce

Wiek XIII. Mała społeczność wiedzie spokojne życie w zagubionej w Karpatach wiosce. Czas prosperity może się jednak wkrótce skończyć. W ich stronę nadciągają mongolskie hordy. Zachar Berkut i jego żona Rada, którzy stoją na czele rady wioski musza podjąć ważne decyzje. Chodzi o uratowanie wioski i ochronę jej mieszkańców. Gdy wojska Burudy Khana  zaczynają się zbliżać, Berkutowie postanawiają wysłać swoich synów – Iwana i Maksyma – do bogatego bojara, Tuhara Wilka. Chcą, by objął protekcją wioskę. Tuhan na początku nie ma zamiaru tego robić, ale wkrótce zmienia zdanie pod wpływem swojej córki, Myrosławy. Sytuacja się komplikuje, gdy bojar dowiaduje się, że Myrosława zakochała się w Maksymie. Mongolskie wojska tymczasem łupią kraj, a mała wioska postanowiła walczyć o niepodległość.

IWAN FRANKO                                                                                                                          

Urodził się w Galicji, szkołę średnią skończył w Drohobyczu, edukację kontynuował na uniwersytecie we Lwowie. Był nie tylko pisarzem i poetą, ale również tłumaczem, dziennikarzem, publicystą, wydawcą, działaczem społecznym i politycznym. Tworzył, co rzadkie, we wszystkich trzech gatunkach literackich (proza, poezja, dramat). Władał czternastoma językami obcymi, tworzył również po polsku. Był wybitnym slawistą i literaturoznawcą, wykładał na uniwersytecie nie tylko na Ukrainie, ale również w Wiedniu. Na język ukraiński przekładał dzieła Mickiewicza, Szekspira, Byrona, Hugo, Alighieri, Goethe’go. Z kolei jego twórczość została przetłumaczona aż na siedemnaście języków obcych.

Iwana Frankę nominowano do literackiej nagrody Nobla, ale śmierć pisarza w 1916 roku przeszkodziła w sfinalizowaniu jej przyznania. Na jego cześć na Iwano-Frankiwsk przemianowano Stanisławów. Spoczywa na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.