Powieść „Księżniczka” jest pamiętnikiem dwudziestoletniej Natalii Wierkowiczówny, pełnym czułości, głębokich przemyśleń wokół buntu i wolności. I swobody, której pragnie młoda kobieta.
Jest rok 1888. Po śmierci matki Natalka mieszka w domu swojego wujka, profesora Iwanowicza. Przez całe swoje młode życie dziewczyna trapi się problemami nierówności kobiet wobec mężczyzn, ciężkim losem własnego kraju i przykrym położeniem kobiet w społeczeństwie patriarchalnym, którego nie umie i nie chce zaakceptować.
Natalka jest bezkompromisową idealistką, marzy o karierze pisarskiej i na przekór całemu światu ze wszystkim stara się radzić sobie sama, a już na pewno bez korzystania z instytucji małżeństwa, które uznaje wyłącznie za zbyteczną transakcję finansową. Bohaterka powieści jest przekonana, iż życie zgodne z oczekiwaniami społeczeństwa, ale za to wbrew własnym ideałom nie jest ani łatwe, ani słuszne, a już na pewno nikogo nie doprowadziło do dokonania rzeczy wielkich.
Czy odmieni się jej życie, gdy pozna prawdziwą miłość?
Olha Kobylanska (1863–1942) to znana ukraińska pisarka, tłumaczka, wojowniczka o prawa kobiet na Bukowinie, swoje utwory pisała w języku ukraińskim, niemieckim oraz polskim. Jednym z zagadnień, które głęboko ją frasowały, był los kobiet, ich prawo do nauki, pracy i udziału w życiu publicznym. Tej kwestii poświęcona jest powieść pisarki pod tytułem„Księżniczka” (1895), która zachowała swoją aktualność i znaczenie również współcześnie.
Olha Kobylanska była emancypantką, co dostrzeżone zostało w literaturze ukraińskiej.
Powieść po raz pierwszy wydana jest w języku polskim.
